Archiwa kategorii: warzywa

Zupa z przypadku

Na początek pragnę Wam wszystkim podziękować za życzenia i miłe słowa.
Mam nadzieje, że ten 2009 rok będzie dla nas wszystkich jak najlepszy :)Po świąteczno-noworocznych kulinarnych szaleństwach, życie w mojej kuchni powoli wraca do ‘normalności’ ;) Tym bardziej, że już od jutra czeka mnie powrót do pracy (po ponad 2 tygodniach ferii…), znów będzie więc niestety mniej czasu (i energii…) na pichcenie i eksperymentowanie w kuchni.
W takich wypadkach bardzo często przygotowuję wszelakie zupy. Ta dzisiejsza powstała z potrzeby chwili. Powstawała w dwóch etapach ;) Za pierwszym razem robiłam coś a la dal z czerwonej soczewicy i gdy okzało się, że mam jej za mało, w ostatniej chwili dodałam też kilka drobno pokrojonych ziemniaków. Danie wyszło bardzo smakowite, i co jakiś czas powtarzałam je w tej wersjii. Kiedyś indziej, robiąc zupę ziemniaczaną na kolację, okazało się, że zapomniałam dokupić ziemniaków; mając więc w pamięci tamten udany ziemniaczany dal, postanowiłam dodać do zupy czerwonej soczewicy. Wyszła przepyszna, a jako, że soczewica zawiera dużo białka, zupa ta jest ponadto bardzo sycąca. Proporcje i przyprawy można oczywiście modyfikować do woli i to właśnie jest chyba najprzyjemniejsze : z tych samych składników możemy za każdym razem wyczarować coś nieco innego ;)

Zupa ziemniaczana z soczewicą

oliwa / olej
cebula
1-2 ząbki czosnku
ok 500 g ziemniaków
200 g czerwonej soczewicy
1 płaska łyżka mielonego kuminu
(dodaje też zawsze trochę mieszanki : pieprzu, kolendry, papryki, gorczycy, gałki muszkatołowej i goździków)
cebula dymka / szczypior lub świeża kolendra, natka pietruszki, etc.
ok. 1,3 litra bulionu (lub wody)

Cebulę i czosnek poszatkować i zeszklić na tłuszczu dodając kumin. Ziemniaki obrać i pokroić w średniej wielkości kostkę. Wrzucić je do zeszklonej cebuli, dodać soczewicę, wymieszać po czym po chwili zalać ciepłym bulionem (lub wodą z dodatkiem płaskiej łyżki soli, 2-3 liści laurowych i kilku ziarenek ziela angielskiego) i zagotować (można też dodać jeszcze innych przypraw, jak np. mieszanka o której wspomniałam wyżej, jednak nawet tylko z kuminem zupa jest wystarczająco aromatyczna). Gotować ok. 20 min, dodać posiekaną ‘zieleninę’ (osobiście bardzo lubię wersję z cebulą dymką lub świeżą kolendrą) a następnie zupę zmiksować. Jeśli jest zbyt gęsta, rozrzedzić ją odrobiną bulionu.

Smacznego!

  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Google Plus
  • Pinterest
  • Blogger
  • RSS
  • Email

Zima, cd. ;)

Dzisiejszy poranek przywitał nas miłą niespodzianką : wszystko pokryte było sporą warstwą białego puchu! Nareszcie więc i do ‘miasta’ zawitał śnieg :) To niesamowite, jak bajkowo wygląda świat, przykryty tym bialym kożuszkiem; pod warunkiem oczywiście, że śnieg nie zaczyna topnieć, wtedy bowiem jest to o wiele mniej przyjemne ;)
Od kiedy zawitały do nas jesienno-zimowe chłody, na lunch mój organizm domaga się czegoś ciepłego, kanapki i sałatki stanowczo mu już nie wystarczają. Na szczęście w budynku, w którym pracuję, kilka miesięcy temu został otwarty bar ‘BIO’, gdzie codziennie można zjeść i kupić na wynos jakieś pyszne danie. Codziennie serwowana jest też inna zupa i muszę przyznać, że wszystko, czego u nich do tej pory spróbowałam jest naprawdę pyszne! Szczególnie zupy właśnie, które to najchętniej i najczęściej tam kupuję. Mają też fantastyczny, ekologiczny chleb na zakwasie; chyba nigdy jeszcze nie jadłam tak dobrego kupnego chleba! Wszyscy w pracy również się nim zachwycają, choć oczywiście niewiele osób wiedziało, co to właściwie jest zakwas i jak się go robi ;)
Ale wróćmy do zup; dwie z ostatnich, które szczególnie przypadły mi do gustu, to zupa z dodatkiem cynamonu oraz skórki pomarańczowej. Kupując dziś na targu bataty oraz pasternak postanowiłam, że wykorzystam ten pomysł i dodatkowo, dla pięknego koloru (oraz dla zdrowia ;) ) dodałam również pół łyżeczki kurkumy. Zupa ta ma lekko słodki posmak, jeśli więc za takowym nie przepadacie, możecie połowę batatów zastąpić ziemniakami. A dodany cynamon i skórka pomarańczowa z całą pewnością pomogą nam przetrwać długie, szare, zimowe chwile ;) w aromaterapii bowiem używa się ich jako swoistych naturalnych polepszaczy nastroju ;) Zresztą przyprawy te mogą zostać zastąpione dwoma kroplami każdego z olejków eterycznych właśnie, pamiętajmy jednak, by były jak najlepszej jakości rzecz jasna.


Aromatyczna zupa z pasternaku i batatów

350 g pasternaku
500 g batatów
1 średnia cebula
oliwa z oliwek
ok. 1-1,2 litra bulionu
sól do smaku
½ łyżeczki kurkumy
otarta skórka z 1 pomarańczy
cynamon

Pasternak i bataty obrać i pokroić w średniej wielkości kostkę. Cebulę poszatkować i zeszklić na oliwie. Następnie dodać pokrojone warzywa i zalać bulionem tak, by zakrył warzywa (na ok. 2 cm). Dodać kurkumę i gotować aż do miękkości (ok. 20-30 minut); pod koniec dodać otartą skórkę z pomarańczy oraz odrobinę cynamonu i zmiksować zupę. Jeśli jest zbyt gęsta, dolać jeszcze trochę bulionu.
Smacznego!

PS. Wybaczcie jakość dzisiejszego zdjęcia, jednak z braku światła dziennego robione było przy sztucznym oświetleniu :( A na dodatek, jako że byliśmy baaardzo głodni, to nie miałam zbyt dużo czasu na fotografowanie ‘obiektu’ ;)
  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Google Plus
  • Pinterest
  • Blogger
  • RSS
  • Email

Korzeń na wagę złota

Wbrew pozorom, tytułowym korzeniem na wagę złota nie jest w mojej kuchni żadne egzotyczne warzywo czy przyprawa. Jest nim… korzeń pietruszki! Tak tak moi dordzy. To popularne w Polsce warzywo nie wszędzie jest tak łatwo dostępne i znane.Pamiętam, że jeszcze kilkanaście lat temu gdy pytałam tutaj o pietruszkę, wszyscy pokazywali mi natkę i dziwnie patrzyli na mnie gdy tłumaczyłam, że chodzi mi o korzeń, taki jak marchewki, lecz biały. Najczęściej proponowano mi wtedy pasternak mówiąc, iż to jedyny ‘biały’ korzeń jaki mogę tu znaleźć ;) Powiedziano mi, że pietruszki na korzeń praktycznie nikt tutaj nie uprawia i że ciężko mi będzie ją zdobyć (czytaj : raczej się to nie uda ;))
Przyznam, że byłam wtedy bardzo zdziwiona, gdyż korzeń pietruszki był dla mnie czymś tak ‘normalnym’ jak marchewka czy jabłko. I kiedy wreszcie dałam za wygraną i pogodziłam się z faktem, że to osobliwe warzywo z pewnością nigdy nie zagości w mojej szwajcarskiej kuchni, przechadzając się pewnego dnia po targu całkiem przypadkiem ‘trafiłam’ na ten wytęskniony biały korzeń u jednego ze sprzedawców. Chyba nikt jeszcze nigdy nie był tak szczęśliwy z widoku pietruszki jak ja tamtego pamiętnego dnia :) Od tego czasu regularnie odwiedzam rzeczonego sprzedawcę i gdy tylko czas mi na to pozwala jeżdżę bezpośrednio na jego farmę (o której pisałam Wam np. tutaj).
I mimo, że aktualnie łatwiej jest już kupić korzeń pietruszki (jednak tylko na targu, raczej nie w sklepie), to i tak jest on warzywem mało tutaj znanym. Gdy stojący obok mnie klienci widzą, że kupuję pietruszkę często pytają mnie, do czego i jak jej używam :) Jest ona bowiem – jak i kilka innych warzyw – określana mianem warzywa ‘zapomnianego’ (légumes oubliés), tak jak salsefia, topinambur czy wspominany wcześniej pasternak właśnie. Mam jednak nadzieję, że już niedługo to się zmieni i że nie będzie trzeba ‘polować’ na korzeń pietruszki ;) No i może cena nie będzie wtedy tak zawrotna, gdyż aktualnie to ok. 7 franków za kilogram, czyli prawie 4 razy więcej niż cena marchewki :)Po powrocie z moich ostanich warzywnych ‘łowów’, zaopatrzona w moje ulubione ‘zapomniane’ warzywa, postanowiłam zrobić z nich coś, co przy okazji będzie pasować na aktualnie trwający Orzechowy Tydzień : często pojawiającą się na naszym stole warzywną zapiekankę wzbogaciłam więc o dodatek orzechów, które dodały jej wspaniałego smaku i aromatu.
Piekę ją zawsze w indywidualnych foremkach, gdyż ładniej prezentuje się ona wtedy na talerzu.
*

Zapiekanka warzywna z orzechami

(foremki o średnicy 11 cm)

warzywa : ziemniak, żółta marchewka, pasternak, korzeń pietruszki

na każdą foremkę :

ok. 50 ml śmietany (można zastąpić 1/3 śmietany mlekiem)
1 łyżka startego parmezanu
1 łyżka zmielonych orzechów
sól
szczypta gałki muszkatołowej
grubo posiekane orzechy
+ starty parmezan do posypania

Warzywa obieramy i kroimy w cienkie plasterki; do śmietany dodajemy parmezan, mielone orzechy i gałkę, ewentualnie lekko solimy do smaku, mieszamy. Warzywa układamy w naczyniu tak, by plasterki zachodzily na siebie po czym zalewamy je śmietaną i posypujemy posiekanymi orzechami.
Pieczemy w nagrzanym do 170° piekarniku ok. 45 minut (sprawdzamy nożem czy warzywa są już wystarczająco miękkie); na koniec posypujemy startym parmezanem i wstawiamy do piekarnika jeszcze na kilka minut, aż ser się lekko roztopi.
Jeśli zapiekanka zbyt szybko się rumieni podczas pieczenia, można przykryć ją folią aluminiową.

I starajmy się nie zapomnieć o naszej zapiekance ‘skypując’ np. z jakąś miłą osobą, gdyż będzie ona wtedy miała nieco zbyt intensywny kolor, taki jak na powyższym zdjęciu między innymi :D

Pozdrawiam serdecznie!
*

Potrawa ta bierze udział w Orzechowym Tygodniu

  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Google Plus
  • Pinterest
  • Blogger
  • RSS
  • Email