Roczne archiwum: 2015

Seler i gruszka. Sok.

celeri_poires
Oooh jak miło jest mieć wolny poniedziałek! Nie obraziłabym się, gdyby każdy tydzień tak wyglądał (wolna środa lub piątek też by mi chyba nie przeszkadzały ;)). Trzy wolne dni, do tego słoneczne i prawie że upalne (wciąż można się wygrzewać w słońcu nad jeziorem, choć śmiałków do kąpieli już jednak teraz zdecydowanie mniej ;)).
Jest czas na długie, leniwe spacery, na nadrabianie lektur na tarasie ulubionej kafejki z jeziorem w tle i na kolejne domowe soki (szczególnie jeśli zostaje nam sporo łodyg selera po przygotowaniu sałatki z poprzedniego wpisu – klik ;)). Tym razem seler ponownie w połączeniu z ogórkiem (tak jak tutaj – klik), jednak w bardziej jesiennej już wersji – z dodatkiem gruszki. I do tego jak zwykle imbir oraz cytryna. Do drugiej wersji trafiły również jabłka i czekający na zużycie fenkuł. Każda pyszna :)
A jeśli od smaku selera nie stronicie, to polecam Wam również wersję najprostszą : jabłka, łodygi selera, cytryna i imbir (proporcje wedle uznania); jest to niezwykle orzeźwiający i naprawdę bardzo smaczny sok, i zazwyczaj nawet tym grymaszącym smakuje ;)

jus_celeri_poire1
Sok selerowo – gruszkowy

na ok. 500 ml soku

(najlepiej, by wszystkie składniki pochodziły z upraw ekologicznych)

2 duże lub 3 mniejsze gruszki
3 – 4 łodygi selera
kawałek ogórka (u mnie 200 g)
ok. ¼ cytryny
kawałek imbiru (do smaku)

Warzywa / owoce umyć i osuszyć, ewentualnie przekroić na mniejsze kawałki, a następnie przepuścić przez wyciskarkę lub ewentualnie sokowirówkę. Serwować natychmiast.

jus_celeri_poire2
Zielony sok jesienny (wersja II)

(najlepiej, by wszystkie składniki pochodziły z upraw ekologicznych)

2 duże lub 3 mniejsze gruszki
2 duże lub 3 mniejsze jabłka
4-5 łodyg selera
kawałek ogórka (u mnie ok. 250 g)
mały fenkuł
ok. ¼ – ½ cytryny
kawałek imbiru (do smaku)

Warzywa / owoce umyć i osuszyć, ewentualnie przekroić na mniejsze kawałki, a następnie przepuścić przez wyciskarkę lub ewentualnie sokowirówkę. Serwować natychmiast.


Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego tygodnia!

  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Google Plus
  • Pinterest
  • Blogger
  • RSS
  • Email

Kurczak, quinoa, awokado i seler, czyli sałatka na poniedziałek

salade_poulet_quinoa1
Mimo iż dzisiejszy przepis przyjechał ze mną z ostatnich duńskich wakacji, to duńskich elementów ma w sobie raczej niewiele. No może poza pewną osobliwością na temat jednego z jego składników, a mianowicie łodyg selera
Dopiero w tym roku po raz pierwszy zdałam sobie sprawę, że Duńczycy w kuchni najchętniej używają samych ‘gołych’ łodyg selera, a niektórzy jego liście traktują prawie jak truciznę ;) Nawet w barach serwujących soki ze świeżych warzych i owoców byłam świadkiem odrywania i wyrzucania (o zgrozo!!!) liści, a pozostawiania do przetworzenia samych łodyg właśnie. Nie wiem, czy to tylko ewenement czy też może szerzej rozpowszechnione w Danii zjawisko, u mnie jednak seler pałaszowany jest w całej swojej okazałości, w poniższej sałatce również :)
Muszę przyznać, iż przed pierwszą degustacją miałam pewne obawy co do dodatku selera w tym przepisie i oczami wyobraźni najchętniej widziałam tu olbrzymi pęczek świeżej kolendry ;) Jednak jako dobrze wychowany gość jem co podają :D dzięki czemu odkryłam, iż lekko anyżkowo-cytrynowy i niezwykle orzeźwiający posmak selera idealnie pasuje do pozostałych składników tej sałatki (zresztą szefowie kuchni polecają jego dodatek dla uzyskania lub wzmocnienia smaku umami). Nie ulegajcie więc pokusie zamiany selera na inną zieleninę i spróbujcie choć raz tej oto wersji.
Poniżej moje tłumaczenie z niewielkimi zmianami, a dla zainteresowanych lub władających językiem duńskim – oryginał tutaj – klik (z dedykacją np. dla Pożeraczki Gin :)).

salade_poulet_quinoa2

Sałatka z kurczakiem, komosą, awokado i selerem

(praktycznie wszystkie składniki – poza przyprawami tym razem – są u mnie ekologiczne)

1 kurczak (u mnie tylko piersi lub mięso z podudzia)
1 – 2 łyżki oliwy / oleju
1 łyżka curry
szklanka (250 ml) komosy (u mnie dwukolorowa)
500 ml wody
otarta skórka z ½ cytryny (+½ do wersji końcowej)
¼ łyżeczki kurkumy
1 łyżeczka kolendry (lub curry)
3 większe lub 4 mniejsze łodygi selera
30 – 50g migdałów (używam płatków)
30 g daktyli
2 – 3 awokado
sok z cytryny (do skropienia)
sól

Jeśli używamy całego kurczaka :
Piekarnik rozgrzać do 190°. Kurczaka podzielić na części, natrzeć olejem / oliwą oraz curry, umieścić na blasze, posolić i piec przez ok. 40 minut.
Jeśli używamy np. piersi / filetów :
Umyte i osuszone mięso pokroić na mniejsze części,  posolić, wymieszać z olejem / oliwą i curry, szczelnie przykryć i odstawić na ok. pół godziny w chłodne miejsce. Następnie usmażyć na rozgrzanej patelni (ewentualnie z dodatkiem większej ilości tłuszczu, u mnie np. olej kokosowy; możemy też dodać tu nieco sosu sojowego).
Komosę dokładnie wypłukać kilka razy w zimnej wodzie, odsączyć na sicie i ugotować w podwójnej objętości wody, z dodatkiem otartej skórki z ½ cytryny, kurkumy oraz kolendry (lub curry), przez ok. 12 – 15 minut (aż pokażą się typowe dla ugotowanej komosy ‘sprężynki’), posolić pod koniec gotowania.
Łodygi selera wraz z liśćmi drobno posiekać (jeśli łodygi są dosyć wyrośnięte, możemy je po posiekaniu zblanszować, a następnie dokładnie odsączyć / osuszyć).
Migdały zrumienić na suchej patelni, daktyle pokroić.
Awokado pokroić w kostkę, skropić sokiem z cytryny i lekko posolić.
Wymieszać komosę z posiekanym selerem, migdałami, daktylami i ewentualnie dodatkową porcją otartej skórki z cytryny . Serwować z upieczonym / usmażonym kurczakiem oraz z kostkami awokado.
W oryginale serwujemy tu również jogurt, ja jednak skrapiam całość sosem pozostałym ze smażenia kurczaka.

Uwagi :
- w wersji wege kurczaka możemy zastąpić np. tofu (używam wędzonego) czy wegetariańskimi nuggetsami

- jeśli nie lubicie słodkich dodatków, to możecie pominąć daktyle

- jak pisałam wyżej – w oryginale danie serwuje się z dodatkiem jogurtu, jeśli jednak go pomijamy, to możemy wymieszać sałatkę np. z dodatkiem jakiegoś dobrego, tłoczonego na zimno oleju / oliwy i odrobiny soku z cytryny, komosa ma bowiem niestety sama w sobie  dosyć suchą konsystencję


Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego tygodnia!

  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Google Plus
  • Pinterest
  • Blogger
  • RSS
  • Email

Crumble z jabłkami i czarną porzeczką

crumble_pomme_cassis1
Po urlopie pozostały już niestety tylko wspomnienia, na szczęśce niezwykle miłe i bardzo w tym roku wyjątkowe… Do tego stopnia, że stwierdzam, iż gdybym kiedyś miała nabyć jakieś dodatkowe pied-à-terre to bardzo możliwe, że zamiast mojej ukochanej Toskanii była by to… Kopenhaga :) Tak, tak, kto by pomyślał?! Życie czasami nas zaskakuje, na szczęście nie zawsze negatywnie ;)
Tym razem podczas duńskich wakacji było może trochę mniej duńskiej kuchni (a więcej np. włoskiej ;)), jednak pewne dania niezmiennie pojawiają się zawsze na stole. Jednym z nich jest mój ulubiony crumble z dodatkiem płatków owsianych (po raz pierwszy pisałam Wam o nim tutaj – klik), który w zależności od pory roku powstaje w sezonowych wersjach smakowych. Tym razem było już nieco jesiennie (na kilka dni przed odjazdem aura postanowiła bowiem spłatać mi figla i przypomnieć, że lato niestety mija już bezpowrotnie…) i pod kruszonką zapieczone zostały jabłka z dodatkiem czarnej porzeczki. Do tego odrobina cynamonu i zredukowany do minimum cukier (zastąpiony daktylami), a że deser specjalnie dla alergika (czyli dla mnie ;)), to masło zastąpione zostało tłuszczem kokosowym. Oczywiście nie ukrywam, że bardzo by mi tu pasował dodatek czegoś w stylu crème fraîche czy gałka lodów waniliowych, ale jak się nie ma co się lubi… ;)

(niestety musicie uwierzyć mi na słowo – dzisiejszy crumble zdecydowanie lepiej smakuje niż wygląda ;))

crumble_pomme_cassis2
Crumble z jabłkami i czarną porzeczką

150 g zimnego masła (daję nieco mniej, tym razem olej kokosowy)
100 g płatków owsianych
100 g mąki (u mnie tym razem razowa, pół na pół orkiszowa i żytnia)
100 g cukru (daję trzcinowy; tym razem w zastępstwie daktyle)
¼ – ½ łyżeczki cynamonu

4 jabłka
spora garść czarnej porzeczki (można użyć mrożonej)
cynamon
(ewentualnie 3-4 łyżki cukru lub innej substancji słodzącej, jeśli jabłka są mocno kwaśne, ja pomijam)

Piekarnik rozgrzać do 180°.
Jeśli używamy daktyli w zastępstwie cukru – bardzo drobno je posiekać (a najlepiej zmiksować na jednolitą masę), wymieszać je dokładnie z suchymi składnikami, a następnie dodać tłuszcz i ‘rozetrzeć’ tak, by powstała kruszonka.
Owoce umyć i osuszyć.
Jabłka pozbawić gniazd nasiennych, pokroić na ćwiartki, a następnie w plastry. Oprószyć cynamonem, wymieszać z czarną porzeczką i przełożyć do natłusczonej formy. Następnie posypać kruszonką i piec ok. 30 – 40 minut, aż jabłka będą odpowiednio miękkie.

Smacznego!

  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Google Plus
  • Pinterest
  • Blogger
  • RSS
  • Email