Trzech Króli

Dziś, jak co roku w święto Trzech Króli, na stole muszą zagościć pewne tradycyjne wypieki… Wspominałam Wam o nich rok temu, tutaj (zapraszam do poczytania…); przyznaję, że często nasze galette des rois kupuję, ale… one naprawde są pyszne ! No i nie mogę przecież pozbawiać zarobku mojego ulubionego piekarza, czyż nie ? ! ;)
Tegoroczną galette upiekłam dla nas już w niedzielę i niestety, nie starczyło mi ani czasu, ani energii, by wypiek ten powtórzyć na dzis :/ Na dodatek, upiekłam ją tym razem w kształcie… wieńca :) No bo ileż można piec co roku to samo, prawda? Czasem potrzeba jakiegoś urozmaicenia ;)
A jeżeli chcecie zobaczyć ten sam przepis w wersji traycyjnej to zapraszam do Margot, która również w niedzielę upiekła prześliczną, wzorcową wręcz galette!
A oto przepis dla zainteresowanych ;)

Galette des rois

500 g mąki
1 łyżeczka soli
50 g cukru (więcej, jeśli lubicie słodsze wypieki)
ok. 20 g świeżych drożdzy (lub 1,5 łyżeczki instant)
100 g miękkiego masła
250 ml letniego mleka
otarta skórka z 1/2 cytryny (ja daję całą…)

żółtko do posmarowania
płatki migdałowe do ozdoby

Mąkę wymieszać z solą. Dodać pozostałe składniki (ja rozrabiam najpierw drożdże w odrobinie mleka) i wyrobić na gładkie ciasto; ma ono być dosyć luźne, dlatego czasami należy dodać nieco więcej mleka niż te przepisowe 250 ml; przykryć i odstawić w ciepłe miejsce aż ciasto podwoi objętość (można też bezpośrednio wyrobić je w maszynie). Następnie z ciasta odważyć 8 kawałków (ok. 60 g każdy), uformować kulki; do jednej z nich włożyć porcelanową figurkę, lub jednego migdała, lub ziarno bobu itp. a z pozostałej części ciasta uformować dużą kulę, ułożyć ją na środku wyłożonej papierem blachy, ‚przykleić’ pozostałe kulki i odstawić do wyrośnięcia na ok. 30 min.
Przed wstawieniem do piekarnika, posmarować żółtkiem i posypać płatkami migdałowymi.
Piec ok. 30 min w nagrzanym do 180° piekarniku. Wystudzić na kratce.
(jak większość drożdżowych wypieków – najlepiej smakuje w dzień pieczenia…)

Uwagi :
- do ciasta można też dodać np. 100 g rodzynek uprzednio namoczonych w ciepłej wodzie; odsączyć je, dodać do wyrośniętego ciasta, dobrze wyrobić i odstawić do ponownego wyrośnięcia
- jesli nie chce nam się ‚bawić’ w odważanie tych 60 g, z ciasta możemy najpierw odjąć 1/4 (będzie to ta większa, środkowa część) a resztę podzielić na 8 równych części

Smacznego!

(Przepis z książki ‚Nouvelles du Fournil’ z kolekcji ‚Betty Bossi’)

  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Google Plus
  • Pinterest
  • Blogger
  • RSS
  • Email

25 odpowiedzi nt. „Trzech Króli

  1. leloop

    ps. doczytalam, ze Twoje ciasto nosi raczej nazwe Gâteau des Rois i ma tradycje duzo starsza od Galette. i male sprostowanie, napisalas, ze tradycje siegaja starozytnego Rzymu gdzie do ciasta wkladano ziarno fasoli. bylo to raczej ziarno bobu (stad francuska nazwa porcelanowej figurki), fasola rosla wtedy jeszcze tlko w Ameryce Pd. i Centralnej, no chyba, ze starozytni mieli swoje zrodla ;)

    Odpowiedz
  2. leloop

    rozumiem, ze chodzi o pytanie o czekolade :) jedynego zestawienia nie jadam a mianowicie czekolady z mieta, reszta w kazdych ilosciach ;) najbardziej lubie chyba polaczenie z pomarancza. juz domyslam sie co sie swieci :}
    przepraszam, ze nie odpowiadalam ale mialam problemy z zebem :(

    Odpowiedz
  3. Bea

    Majano, czestuj sie prosze! :)

    Lellop, widze wiec, ze mamy podobne gusta :) Ja tez niestety z mieta lub bazylia np. zupelnie nie lubie, choc jeszcze kilka polaczen moze tez nie do konca… A z pomarancza to moje ulubione :)

    Odpowiedz
  4. edysia79

    Piękny wieniec! Chętnie zjadłabym kawałek, mógłby być nawet ten z figurką, synek by się cieszył, że mama w koronie w domu paraduje ;) Na pewno bym ją na trochę pożyczyła oczywiście :)

    Odpowiedz
  5. Jo-hanah z Wrzosowej Polany

    Ależ apetyczne ciasto! I fajną ma „otoczkę” tradycji. Pewnie już nic nie zostało dla mnie od herbatki porannej….

    Odpowiedz
  6. Małgosia.dz

    Bea, a u Ciebie wiosna chyba? Zdjęcia słoneczne aż do pozazdroszczenia. :) Twoje ciasto wygląda tak puszyście. :) Właśnie takie lubię. :)

    Odpowiedz
  7. An z Chatki

    W Polsce tez jest tradycja pieczenia ciasta z migdalem w Swieto 3K i piecze się też rogale z nadzieneim tzw szczodraki. Nie jest kultywowana przez wszystkich, ale w niektorych regionach jest jeszcze wiecznie żywa :) Szkoda, ze o tym sie zapomnina, bo to przeciez bardzo mila i smaczna tradycja :)

    Odpowiedz
  8. Bea

    Zgadza sie Tilianaro, nawet odrobina slonca wszystko zmienia na lepsze :)

    Jo-hanah, przyznaje ze faktycznie nic juz z niej nie pozostalo… ale moze i dobrze, bo dzis to by ja trzeba najpierw namoczyc przed jedzeniem ;)

    Małgosiu, wykorzystalam jedyne niedzielne promyki slonca do zdjec; mialam wymowke, by nie wychodzic na mrozny spacer ;)

    An, bardzo dziekuje Ci za te informacje ! zupelnie nie mialam o tym pojecia… A czy to ciasto z migdalem ma jakas swoja nazwe ? i czy wiesz dla jakich regionow sa te wypieki tradycyjne? W moim rodzinnym domu niestety niewiele sie takich tradycji kultywowalo, wiec zupelnie ich nie znam :( Ale bardzo chetnie dowiem sie czegos wiecej!

    Olalala, ciesze sie, ze Ci sie podoba! Mam nadzieje, ze jej kiedys posmakujesz ;)

    Pozdrawiam !

    Odpowiedz
  9. ptasia

    O, to to, co się nazywam ciastem babuni w The French Kitchen Harris, jak zrobiłam, pisałaś, że to galette de rois. A to było całkiem przyjemne, i oczywiście, świeże najlepsze. Jak w ogóle drożdżowe wypieki… Jeśli dobrze pamiętam, w swoim dodałam rodzynki.
    A wody z kwiatów pomarańczy nie było, czy skinęłaś?

    Odpowiedz
  10. Bea

    Masz racje! przypominam sobie teraz :) Nie, w tym ‚moim’ przepisie nie ma wody z kwiatow pomaranczy, ale gdyby byla to i tak bym jej nie dodala niestety ;)

    Odpowiedz
  11. ptasia

    Widzisz, to mamy chyba kolejną cechę wspólną – stosunek do wody z kw. pomarańczy :)
    A skinęłaś w poście wyżej miało oczywiście być „skipnęłaś”

    Odpowiedz
  12. An z Chatki

    Szczodraki, bułki szczodrakowe, bochniaczki – dokładnie nie podam miejsc, juz raczej regiony lubelskie, podlaskie, mazowieckie. W miejscowościach gdzie mieszka moja rodzina jest kultywowany ten zwyczaj, więc wiem tylko o tych regionach. Kolędników obdarowuje się właśnei szczodrakami, a w świeto 3K , szczególnie.

    Ciasto z migdałem – wiem o tym od szkoły podstawowej, były organizowane takie wybory króla i królowej migdałowych. Moi znajomy z okolic Warszawy też znaja i ten zwyczaj, a jak dalej tego nei potrafie stwierdzić.
    Pisalam troche u siebei na blogu
    http://chatkawogrodzie.blox.pl/2009/01/Koledy-pastoralki-i-mali-kolednicy.html#ListaKomentarzy

    Żeby dokładnie wszystko wiedzieć od jakiego wieku trwa ten zwyczaj w Polsce to trzebaby poszukac w internecie :)

    Pozdr An

    Odpowiedz
  13. Bea

    Zgadza sie Ptasiu co do tej wody! i kto wie, moze mamy wiecej takich wspolnych cech ;)

    An, bardzo Ci dziekuje za te informacje! wstyd mi, ze wczesniej o tym nie wiedzialam :( chyba poszukam sobie jakiejs ksiazki o polskich tradycjach kulinarnych :)
    I zaraz poczytam z linka na Twoim blogu :)

    Odpowiedz
  14. An z Chatki

    Zwyczaj właściwie zanika, chociaż jak pisałam, w niektórych miejscach jeszcze żywy :) a bardzo żałuję bo naprawdę warty przekazywania kolejnym pokoleniom :)

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>